De deurbel gaat. Ik doe open om te zien of er een meisje staat.
“Hoi, ik kom voor Andriy. Mijn vader heeft me het huis uitgeschopt toen hij erachter kwam dat ik zwanger was.
Daarom ben ik naar Andriy gekomen, in de hoop dat als hij erachter komt van zijn baby, hij me er niet uitgooit,” herhaalt ze alsof ze een speech heeft voorbereid. ”En wat dacht je toen je met een getrouwde man naar bed ging?” Ik stik bijna van verontwaardiging. “Mijn man en onze zoon vierden twee maanden geleden in een hechte familiekring mijn zilveren bruiloft met Andrew. En hij besloot een nieuwe vriendin te nemen? Ik kan het niet geloven! Hij komt op tijd thuis van zijn werk, we gaan samen naar de datsja en passen samen op onze kleinkinderen. Wanneer heeft hij het uitgemaakt, klootzak? Hoe is hij getrouwd?
Waarom is hij getrouwd? ‘Hij heeft me niets over zijn vrouw verteld,’ snauwde het meisje, ‘Doe niet zo herderlijk hier! Ik trek zo je haren eruit!” snauwde ik, terwijl ik de deur dichtsloeg en naar de keuken ging. Om corvalol te drinken. “Je hebt me verraden! Ik vergeef het je niet! Ga gewoon naar huis!!!”, ik wachtte tot mijn man thuiskwam van zijn werk.
En toen ging ze in een stoel zitten en gromde als een beluga walvis. De voordeur ging zoals gewoonlijk om kwart over zeven open. “Zinulia, wie is dat huilende meisje op de speelplaats… O jee! Je ogen zijn rood om de een of andere reden! Wat is er aan de hand? Shit! Verrader! Je bent in de rok van een jong meisje gekropen en nu doe je alsof je geraakt bent?
“Waar heb je het over?” ”Kun je het me uitleggen als een man zonder te schreeuwen? En toen sloot ik mijn ogen en opende mijn mond. Ik herinnerde me alle beledigingen. Zelfs dat hij zijn zoon Oleksandr had genoemd en niet Pavlo zoals ik wilde. “Ja, ik denk dat ik het begin te begrijpen,” zei de man en ging naar de deur. Hij kwam terug met een zwanger meisje. “Meisje, vertel me alsjeblieft, voor wie ben je hier?”- Andrei Maximov. “Vergeef me alstublieft,” zei het meisje zachtjes. “Wat is mijn achternaam?” vroeg hij. “Samohin,” zei ik, en de absurditeit van mijn beschuldiging drong tot me door. Hij is niet getrouwd,’ zei de man tegen het meisje en ze liep weg. Een week lang deed de man alsof hij me beledigde…
