Ik had geen geluk met mijn eerste man. We woonden vijf jaar samen, scheidden toen…
We woonden in mijn driekamerappartement dat ik geërfd had. Dit appartement was vroeger van mijn oma. De onenigheid in de familie begon toen mijn schoonmoeder besloot bij ons in te trekken. Zes maanden nadat ze verhuisd was, vroegen we de scheiding aan. Hij pakte zijn spullen en vertrok. Onze zoon bleef bij mij. Hij is onlangs 15 geworden.
Drie jaar geleden ben ik voor de tweede keer getrouwd. Hij is 40 jaar oud. Hij werkt als chauffeur. Hij verdient goed. Hij kwam bij mij wonen omdat hij zijn huis aan zijn ex-vrouw had nagelaten. Op een dag vertelde hij me dat zijn ex-vrouw een nieuwe man had gevonden en hun dochter mee wilde nemen.
Dus bracht hij zijn dochter naar ons huis. Ik maakte mijn kamer voor haar vrij en verhuisde mijn spullen zodat het meisje haar eigen ruimte had. Het meisje had een sterk karakter, was impulsief en eigenzinnig. Vanaf de eerste dag van haar verblijf begon ze zich ondeugend te gedragen, hysterisch te worden en mijn zoon geen rust te gunnen.
Ze was niet blij met het feit dat de kamer van mijn zoon groot was en zij in een kleine kamer sliep; ze maakte grapjes met mijn vader dat mijn zoon haar voor de gek hield; maar in feite was mijn zoon gereserveerd en welgemanierd, hij hield niemand voor de gek. Ze is een echte manipulator. De vader verdedigde zijn dochter altijd, rechtvaardigde haar
Ze was erg kieskeurig wat eten betreft, ze kon me zeggen: “Dit vind ik niet lekker, dit eet ik niet, kook iets anders voor me.” Vorige week toonde ze het toppunt van haar brutaliteit. Ik vroeg haar om de kamer schoon te maken omdat er een vreselijke geur hing uit de kamer waar ze sliep.
Ze zei dat ik een niemand was en geen recht had om haar te commanderen. Ik herinnerde het meisje eraan dat ze in mijn huis was en als ze zich zo bleef gedragen, kon ze haar spullen pakken en teruggaan naar haar moeder. Mijn man verdedigde zijn dochter. Ik vertelde hem dat ik zijn dochter niet meer in mijn huis wilde en voegde eraan toe dat als hij er bezwaar tegen had, hij met haar weg kon gaan.
