De oude vrouw beet langzaam een worstje weg terwijl ze haar tranen wegslikte. Een jonge man kwam de deur uit, liep naar haar toe, legde twee tassen vol boodschappen aan haar voeten en ging terug de winkel in…
“Oh, jongen, dank je, waar ga je heen, ik heb niets meer nodig.” Maar de jongen hoorde haar niet. Een paar minuten later kwam hij naar buiten en gaf de vrouw nog een tas. De vrouw nam hem aan en zei: “Zoon, dit is te veel voor mij, ik kan niet zoveel meenemen, waar kan ik alles kwijt?” De jongeman vroeg wat hij nog meer nodig had. “Niets, niets meer, ik ben je zo dankbaar, je bent zo aardig, mijn dank aan je moeder voor het opvoeden van zo’n zoon,” zei de oude vrouw en omhelsde de jongen.
Tranen verschenen in haar ogen. Ze had de laatste tijd geen eten gekocht, alleen brood. Haar zoon had al haar spaargeld afgenomen en haar het huis uitgeschopt. Ze bleef achter zonder dak, in de open lucht. Plotseling vroeg mijn oma. “Lieverd, heb je een mes in je auto? Ik heb een mes nodig om worst te snijden.”
De jongeman haalde een groot mes uit de auto. De vrouw sneed de worst af en at 5-6 stukken, zonder brood. Het was haar lievelingsworst. Haar man kocht het altijd. Ze herinnerde zich haar man. Hoe zorgzaam hij was, hoeveel hij van haar hield. Toen hij overleed, schonk zijn zoon geen aandacht aan zijn moeder, met als gevolg dat hij al haar spaargeld afpakte en haar het huis uit schopte.
Nu leeft ze op straat. Ze beet langzaam van de worst en slikte haar tranen weg. -“Oma, waarom huil je, wat is er gebeurd, heb je nog iets nodig?” vroeg de jongeman. Oma vertelde hem haar verhaal. Hij luisterde in stilte, nodigde haar toen uit om in de auto te stappen en reed haar naar zijn huis. Hij vertelde haar op zijn beurt dat hij in een weeshuis was opgegroeid en geen familie had; hij had altijd gedroomd van een oma die taarten voor hem zou bakken en ‘s ochtends het ontbijt zou klaarmaken.
“Jij wordt mijn oma, we zullen samenwonen.” s Ochtends kwam de heerlijke geur van vers gebakken taarten uit de keuken. Zijn oma schonk thee in en zette een bord met lekkers op tafel. Hij keek zijn grootmoeder dankbaar aan en zei: “Hier heb ik mijn hele leven van gedroomd.”
