Op de eerste dag van hun huwelijk spraken een man en een vrouw af de deur voor niemand open te doen…
Diezelfde dag kwamen de ouders van de man naar hun huis en klopten op de deur. De man en de vrouw keken elkaar aan. De man wilde de deur open doen, maar omdat ze een afspraak hadden, deed hij dat niet, dus gingen zijn ouders weg. De vrouw en de man keken elkaar aan, en hoewel ze een afspraak hadden, fluisterde de vrouw met tranen in haar ogen:
“Ik kan dit niet doen met mijn ouders”, en ze opende de deur.De man zei niets.Jaren gingen voorbij en ze kregen 2 jongens.Na een tijdje kregen ze een meisje. De vader gaf een heel groot en uitbundig feest ter ere van zijn pasgeboren dochter en nodigde al zijn vrienden uit.
Later die avond vroeg zijn vrouw hem wat de reden was voor zo’n groot feest ter ere van hun dochter, terwijl ze zoiets niet deden voor hun oudere kinderen.De man antwoordde simpelweg: “Omdat eindelijk degene geboren is die de deur voor me zal openen. Dochters zijn zo bijzonder! Je kleine meisje zal je hand maar heel even vasthouden, maar ze zal je hart voor het leven vasthouden. Dochters zijn engelen.
