Toen Andriy na vele jaren terugkeerde naar zijn geboortestad, merkte hij dat er veel was veranderd en dat alleen zijn grootmoeder dezelfde was gebleven…
De liefde en zorg waarmee ze hem begroette was vermengd met iets anders – een vastberadenheid om zo snel mogelijk een bruid voor hem te vinden. Andrii glimlachte alleen als reactie op haar verklaring, omdat hij dacht dat het ouderwetse zorg was.
Maar zijn grootmoeder deinsde niet terug en ze regelde al snel een ontmoeting met een meisje genaamd Sonya, zonder de moeite te nemen om Andrii’s mening te vragen. De eerste ontmoeting tussen Andrii en Sonya vond plaats in een gezellig café aan de rivier.
Andriy was sceptisch en zelfs een beetje geërgerd, omdat het belachelijk leek om een bruid voor hem te kiezen. Maar toen hij Sonia zag, begon zijn stemming te veranderen. Ze was niet zoals de meisjes die hij de afgelopen jaren had ontmoet in de stad waar hij had gewoond. Sonya straalde warmte en kalmte uit en haar glimlach leek aanstekelijk.
“Dus jij bent Andriy? Mijn oma heeft me veel over je verteld,” zei Sonya en ze stak haar hand uit om de zijne te schudden. “Hopelijk alleen maar goede dingen,” antwoordde Andriy met een glimlach, zich realiserend dat zijn oma waarschijnlijk had gezwegen over zijn eeuwige scepsis.
Het gesprek bij een kop koffie vloog voorbij. Sonya vertelde over haar leven in de stad, haar hobby’s en dromen. Andrii was verbaasd dat hij eindeloos naar haar wilde luisteren. Hij begon te begrijpen waarom zijn grootmoeder Sonya had uitgekozen. Bij het afscheid zei Andriy: “Ik zou je heel graag nog eens willen zien, Sonya.”
“Ik ook, Andriy. Dat zou heel fijn zijn,” antwoordde Sonya, en in haar ogen lichtte dezelfde vonk op als in de zijne. Op de terugweg naar huis besefte Andriy dat zijn scepsis over de plannen van zijn grootmoeder als rook was verdwenen. Misschien zijn de oude methoden om een levenspartner te kiezen toch niet zo slecht, als ze hem naar Sonya hebben geleid.
