Oleg is een 40-jarige man, ongehuwd. Een paar jaar geleden was hij de benijdenswaardige bruidegom van alle vrouwen…
Elke vrouw wilde een man zoals hij. Lang, knap en behoorlijk rijk. En nu, van het bovenstaande, is alleen zijn rijkdom over. Hij is niet jong meer, zijn haar wordt dunner en zijn buik groeit met de dag. Hij was zich hier terdege van bewust, dus voor het eerst in zijn leven begon hij serieus na te denken over trouwen. Maar hij twijfelde of hij wel een geschikte vrouw zou vinden, want zijn karakter is niet gemakkelijk: hij is grof, streng en hard.
En omdat iedereen om hem heen dat weet, waarschuwen vrouwen degenen die hem leuk beginnen te vinden bij voorbaat om uit zijn buurt te blijven. Hij wist dus dat hij weinig kans maakte. Hij vertelde zijn vrienden over zijn angsten en zij gaven hem advies, wat een paar maanden later leidde tot zijn huwelijk. De dag na het huwelijk besloot Oleg zijn vrouw te vertellen over zijn eisen: “Je zult in mijn appartement wonen en dat moet een grote eer voor je zijn.
We moeten altijd en overal orde hebben. “Wat bedoel je?” Elena was verrast en glimlachte lief. ‘Ik zal het eens uitleggen,’ zei Oleg met een glimlach. ”Je moet goed begrijpen dat je dit geluk op elk moment kunt verliezen. Ik ben een heel streng persoon en daar moet je aan wennen en het accepteren. En ja, de handdoeken moeten altijd droog zijn en op hun plaats hangen. Het belangrijkste is netheid. Heb je dat begrepen? Olena knikte en bleef aandachtig luisteren.
“Laten we naar de keuken gaan…” Ze gingen naar de keuken en Oleg zette al zijn eisen in detail uiteen. Binnen een uur hadden ze alle kamers van het appartement doorlopen. – Is alles duidelijk? – Ja, schat, – Elena glimlachte, – en hoe laat kom je thuis? – Waarom heb je die informatie nodig? – Om het avondeten voor te bereiden. – Hmm… Als ik kom, zul je het nooit weten, maar het avondeten moet op tijd klaar zijn. En God verhoede dat ik niet lekker vind wat je hebt klaargemaakt.
“Wees niet beledigd, maar ik zal het in de vuilnisbak gooien en je straffen.” ”Ik heb je gehoord, schat. Het komt wel goed,” antwoordde Elena en glimlachte opnieuw. De hele dag bleef hij aan deze glimlach denken. s Avonds, voordat hij naar huis ging, ging hij naar een restaurant en at een heerlijke maaltijd. Hij wilde zijn vrouw testen en om dit te doen, moest hij haar zonder te proeven vertellen dat het eten walgelijk was en dat hij het niet zou eten. En zo ging hij een hele week door. Oleg kwam thuis. Stilte – Is er iemand thuis? Ik ben terug. – Jij bent het, – antwoordde Elena onverschillig.
– Ik was tv aan het kijken en viel in slaap. – Is het eten klaar? – Eten? Oh, ja, eten! Laten we gaan kijken. Oleg was de geplande tekst al aan het voorbereiden toen Olena zei: “Ga aan tafel zitten,” en een bord boekweitpap voor hem neerzette en eraan toevoegde: “Oké, dan! De pap is koud, ongezouten. Als je het niet helemaal opeet, kun je alleen jezelf de schuld geven. Dan ga ik weg en zul je me nooit meer zien.
Oké, grapje. Natuurlijk wel, maar met iemand anders. Ik vergat je te vertellen dat ik weet dat je in het restaurant was. Ik kan me voorstellen hoe pijnlijk het zal zijn om deze walgelijke pap op een volle maag te eten. Oleg was verbaasd. “Wil je vragen waarom ik zo hard en onbeleefd tegen je ben? Weet gewoon dit. Het zal altijd zo zijn als je mijn vragen niet durft te beantwoorden. En nu ga je deze pap opeten, en ik herinner je eraan, tot op de bodem. Hoe eerder je begint, hoe eerder je klaar bent!
Elena was gewaarschuwd voor de “eigenaardigheden” van haar man. Maar ze liep niet bij hem weg. <“Mannen worden niet vriendelijk en aanhankelijk geboren, maar staan onder de strikte controle van hun vrouwen,” hield ze vol. En ze had gelijk. Oleg at alle pap in een paar minuten op: “Ik heb eindelijk degene gevonden die ik nodig had. Ik droom al mijn hele leven over haar.
