Inga en Maksym trouwden vroeg en ze begrepen de verantwoordelijkheid van het hebben van een gezin niet helemaal, omdat ze pas negentien jaar oud waren…
Al tijdens hun gezinsleven ontstonden er veelvuldige huiselijke conflicten, omdat het voor de jonge mensen onmogelijk was om de verantwoordelijkheid te delen. En in de loop van het samenleven bleek dat ze verschillende temperamenten hadden.
Inga hield van actief tijdverdrijf en verdween vaak op feestjes, terwijl Maksym een huismus was, hij hield helemaal niet van de avonturen van zijn vrouw. Op deze basis hadden ze vaak ruzie. Inga’s zwangerschap veranderde alles. Ze nam haar gezin serieuzer en begon zich actief voor te bereiden op het moederschap, wat een positieve invloed had op de relatie met haar man. Het leek erop dat het gezin alleen maar geluk kon verwachten, maar de problemen kwamen plotseling.
Toen de dokter van de afdeling kwam en hem vertelde dat Inga niet was gaan bevallen, kon hij zijn oren niet geloven. Hij ging op de gang zitten en riep hardop. -“Nou, de vader heeft het kind nauwelijks nodig, het moet in een weeshuis geplaatst worden,” hoorde hij vanuit zijn oorhoek en hij sprong meteen op. -“Ik zal mijn kind nooit in de steek laten! Waar heb je het over? Maksym keerde met zijn zoon terug naar huis en voedt de baby al twee jaar alleen op.
