Onze moeder keek uit naar de dag dat mijn broer een gezin zou hebben…
Ilya was al 30 jaar oud en mijn moeder begon al afscheid te nemen van het idee dat hij op een dag zou trouwen en verhuizen. Maar haar verwachtingen werden niet ingelost: Ilja was niet van plan om te verhuizen. Integendeel, toen hij de liefde van zijn leven vond, nam hij haar mee naar het huis van zijn moeder – ondanks al haar protesten. En bij zijn moeder thuis begon een echte nachtmerrie:
Oksana nam mijn moeder en Ilya onmiddellijk mee voor geld. Oksana, het liefje van mijn broer, was al getrouwd. Uit haar eerste huwelijk had ze een dochter en een zeer onaangename ervaring met haar schoonmoeder. Oksana had geleerd van deze samenwoonervaring en besloot niet dezelfde fouten te maken als met de moeder van haar eerste man. Vanaf de drempel overhandigde ze haar moeder een notitieboekje met een lijst van eisen en regels, met het voorstel dat ze het zou invullen. Toen ze het las, moest haar moeder lachen:
– “Mag ik ademen? Ze wilde de sfeer alleen maar bezweren, maar Oxana wees met haar vinger naar punt 1.3: -Doe je mond niet open als het je niet gevraagd wordt. Mama probeerde Ilya over te halen om bij Oksana in te trekken. Nou, stel je voor: je zoon brengt een vrouw met een kind naar je huis en geeft je een stuk papier met dit soort regels. En met precies dezelfde tekst. Nou ja, zoiets: Clausule 1.4, zoals Oksana aan haar moeder uitlegde, betekent dit: hoewel Ilya nog niet haar wettige echtgenoot is, beschouwt ze hem wel als haar echtgenoot.
Daarom is hij haar echtgenoot. Als haar moeder het daar niet mee eens is, kan ze kijken naar paragraaf 1.3. Eerlijk gezegd moest ik lachen. “Het kind telt niet mee” – ja, het kind wast zich niet, gebruikt geen elektriciteit, leeft in totale duisternis en zonder tekenfilms. “Geen gasten in je eigen huis” – je hebt misschien een bruid die bij je komt logeren en het is verboden om gasten mee te nemen naar je eigen appartement.
Komt er in dit tempo een bruiloft? Oksana en Ilja weigerden te verhuizen. Oksana maakte veel ophef over wat haar moeder wel en niet op de lijst had staan. Toen vroeg mijn moeder of ik haar wilde komen helpen om de brutale huurders eruit te zetten.
Het was even grappig als zondig. Mijn man en ik maakten ons klaar en gingen naar het huis van mijn moeder. Toen slaakte Oxana een kreet: – “We hadden afgesproken – geen gasten! Wat denk je dat je aan het doen bent?” Ik was Oxana’s spullen aan het inpakken en mijn man hielp mijn broer met zijn spullen.
De krakers werden verdreven en de rust werd hersteld in het huis van mijn moeder. En weet je wat het grappigste is? Mijn moeder was niet tegen Oksana en wilde het kind accepteren. Maar deze lijst maakte haar helemaal kwaad. Misschien kent Oksana het gezegde niet: je gaat niet naar andermans klooster met je eigen grondwet!
