Mijn buurvrouw is vandaag 90 jaar geworden en ik besloot haar te gaan feliciteren. Maar toen ik haar huis binnenging, kon ik mijn tranen niet bedwingen.

Mijn buurvrouw is vandaag 90 jaar geworden en ik besloot haar te gaan feliciteren. Maar toen ik haar huis binnenging, kon ik mijn tranen niet bedwingen…

Mijn buurvrouw is onlangs 90 jaar geworden.Het is niet dat ik te close met haar was, maar we kunnen geen vreemden worden genoemd.Soms stopte ik om met de oude dame te praten, een aangename, interessante vrouw.
Dat gebeurde aan het begin van de maand toen ik hoorde dat Maria Petrovna volgend weekend haar verjaardag vierde. Natuurlijk kreeg ik geen uitnodigingen voor de viering, omdat mensen van deze leeftijd meestal geen vieringen organiseren, maar ik wist toen al dat ik met een taart zou komen om mijn grootmoeder te feliciteren.

Ik besloot om niet te vroeg te komen, zodat mijn oma het met haar kinderen kon vieren, want ze zien elkaar zelden, zoals mijn oma me vertelde. Dus toen ik bij het huis van mijn oma aankwam, was ik verbaasd dat het netjes schoongemaakt was, dat de geur van vers eten naar binnen walmde en dat mijn oma rustig op een leunstoel tv zat te kijken.

– Toen mijn oma me opmerkte, begon ze te glimlachen, het was duidelijk hoe blij ze was dat iemand haar kwam begroeten, en ik kon lichte tranen in haar ogen zien; ik was er zeker van dat ik de eerste persoon was die haar vandaag bezocht.
Ik had zo’n medelijden met de oude vrouw dat ik besloot nog even te blijven; aan de tafel in haar huis was duidelijk te zien dat ze nog veel meer gasten verwachtte. We zaten daar, mijn oma trakteerde me op een maaltijd en later kwam ik erachter dat geen van haar kinderen of kleinkinderen zelfs maar had gebeld om haar te feliciteren. Ik wist niet eens wat ik moest zeggen, ik had zo met haar te doen en het was duidelijk dat ze haar tranen nauwelijks kon bedwingen.

Ik deed mijn best om de oude dame te kalmeren, maar het was duidelijk dat haar ziel pijn leed. Die nacht kon ik lange tijd niet slapen. Ik kon niet begrijpen dat ik het op een vrije dag zo druk kon hebben dat ik niet eens mijn moeder en oma kon feliciteren met hun verjaardag.Vergeet je ouders niet, bel ze vaak, kom bij ze op bezoek, ze wachten altijd op je!

Související Příspěvky