– “Denk aan de kinderen,” zei Vika’s moeder tegen haar aan de telefoon, “ja, het zijn tieners, maar tieners hebben beide ouders nodig, Vika, kom tot bezinning.”…
– Mam, ik heb mijn besluit al genomen. Wat de kinderen betreft… mijn zoon liet me een foto zien van zijn vader op Facebook met een meisje en een baby in zijn armen. “Wow, dat wist ik niet,” was de vrouw verbaasd, ‘maar hoe kon hij dat doen na 16 jaar gelukkig gezinsleven?’ ‘Hij deed het zo…’ zag Vika haar schoonmoeder in de gang, ‘oké mam, ik bel je straks.’ ‘Schaamteloos, wat ben je van plan?’ begon haar schoonmoeder meteen, ‘wat voor een scheiding?’.
“Ben je gek geworden?” ”Vera Nikolajevna, mijn besluit staat vast, ik ga je zoon niet meer pikken. Ga weg, de kinderen en ik hebben zijn spullen al ingepakt. Je kunt iets meenemen. – Maar hij houdt van zijn kinderen. Hij kan niet zonder ze leven. En als je denkt dat hij nog een kind in de steek had moeten laten… is dat mogelijk?
Hij had financieel voor dit kind kunnen zorgen zonder zijn echte familie te verlaten. En hoe gaat hij het redden zonder jou? Hij zal niet eens iets voor zichzelf kunnen koken.” ‘Hij had eerder moeten nadenken over de gevolgen van zijn zakenreizen,’ zei Vika zonder spijt. Haar schoonmoeder vertrok, maar Vika kon niet lang van haar eenzaamheid genieten.
Al snel kwam er een man het huis binnen… Vika’s ex-man, vijf minuten later. “Je zou wachten tot we thuis waren om je spullen eruit te halen,” zei Vika net zo emotieloos. “Oké, je spullen staan daar. Vic, we moeten praten, ik kon niet langer wachten. Gefeliciteerd met de geboorte van je derde kind.
Ik hoop dat je hem niet zo behandelt als ons. Leg de sleutels maar op het nachtkastje. Ik blijf in mijn kamer tot jullie alles verhuisd hebben. De man liet de sleutels achter en begon zijn spullen naar buiten te dragen alsof het de zwaarste stenen waren die hij kon tillen. Vika dacht geen twee keer na over haar beslissing. Ze gelooft dat er geen andere manier is om met verraders om te gaan.
