Terwijl ik op mijn bed lag en deed alsof ik in slaap viel, hoorde ik mijn zoon tegen mijn vrouw praten. “Blijf nog even bij me, schat,” zei mijn zoon, ”ze heeft nog maar even. Hoe lang nog? Twee of drie jaar, dat is alles. En dan is de flat van ons”. Deze woorden troffen me echt.
Ik kon niet geloven dat, na alle liefde, moeite en opvoeding die ik mijn zoon had gegeven, hij zo over mij sprak. Ik was pas zeventig en ze wilden me vermoorden omdat ze mijn flat nodig hadden. Mijn zoon en zijn vrouw zijn direct na hun huwelijk bij ons ingetrokken en wonen sindsdien bij ons. Toen mijn geliefde vrouw nog leefde, voelde ik me een huiseigenaar.
Na verloop van tijd merkte ik dat er niet naar mijn mening werd geluisterd en werd ik behandeld als een huurder die binnenkort zou moeten verhuizen om plaats te maken voor het jonge stel.
Toen mijn schoondochter in mijn huis kwam wonen, hoopte ik dat de dingen ten goede zouden veranderen, maar het werd erger. Dus besloot ik dat het genoeg was.
Ik laat ze me niet behandelen als een last die hen verhindert om in mijn flat (let op: de mijne!) te wonen. Ik belde een oude collega om me te helpen het slot op de deur te veranderen en droeg toen al mijn spullen door de gang. Toen we terugkwamen van het werk, waren onze jonge mannen woedend. Ze probeerden de deur te openen, maar die gaf geen krimp.
Mijn zoon en schoondochter klopten op de deur en belden aan, maar ik liet ze niet binnen. Ik wist dat ze niet zouden luisteren, dus ik probeerde niet eens met ze te praten. Een paar dagen later belde mijn zoon me op om zich te verontschuldigen, maar ik wilde niet naar zijn verontschuldiging luisteren. Ik kon het hem niet vergeven dat hij me snel wilde vermoorden om mijn eigendom af te pakken.
Ik had eer en waardigheid en weigerde een dergelijk gebrek aan respect te accepteren.
Ik besloot de flat te verkopen en naar het dorp te verhuizen om daar van mijn nieuwe leven te genieten. Met het geld dat ik kreeg van de verkoop van het huis, kon ik eindelijk voor mezelf zorgen, iets waar ik altijd al van gedroomd had. Ik geloof dat ik juist heb gehandeld en dat mijn gedrag niet egoïstisch is.
