Een arme moeder van vijf kinderen krijgt een aangename verrassing als het geld voor boodschappen niet genoeg is bij de kassa en een vreemde haar helpt.
Rachel en haar man Jack waren dolblij toen ze hoorden dat ze vijfling verwachtten.
Ze probeerden al jaren een kind te krijgen, en toen ze er plotseling vijf hadden, konden ze hun vreugde nauwelijks geloven.
Jack was een langeafstandschauffeur en verdiende goed geld, zodat Rachel gemakkelijk haar baan kon opgeven om voor de kinderen te zorgen.
Vier jaar lang ging alles goed, en Rachel en Jack hadden niet verwacht dat er iets mis zou gaan.
Maar toen gebeurde er iets en Rachel wist niet wat ze moest doen.
Op een dag reed Jack vroeg in de ochtend naar zijn werk en kwam niet meer terug.
Het was hun trouwdag, en Rachel had geprobeerd hem tegen te houden omdat ze een ongemakkelijk gevoel had.
Jack stelde haar gerust.
“Maak je geen zorgen, schat. Ik ben op tijd terug, dat beloof ik.“
Maar Jack hield zich niet aan zijn belofte.
Later die avond belde de politie Rachel en vertelde haar dat hij bij een vrachtwagenongeluk was omgekomen.
De jonge weduwe huilde voortdurend, maar er kon niets veranderd worden.
Jack was weg en ze moest nu de rol van hoofd van de familie op zich nemen.
Omdat de kinderen pas vier jaar oud waren, kon ze ze niet alleen thuis laten.
Het inhuren van een nanny was onmogelijk, omdat spaargeld schaars was en er geen inkomen was.
Ze kon zelfs de buren niet om hulp vragen, omdat ze niet vriendelijk waren.
Bedroefd door haar situatie kon Rachel niet eens goed rouwen om haar man, omdat ze zich in het werk stortte om voor haar kinderen te zorgen.
Ze begon te breien en sjaals en hoeden te verkopen om rond te komen, maar toen de zomer kwam, begonnen de problemen.
Haar talent hielp haar niet meer en het geld raakte op.
Op een dag ging ze naar de winkel om boodschappen te kopen voor de verjaardag van haar zonen, maar de prijzen maakten haar fronsen.
“Ja, Mamma! We willen ook snoep! Alsjeblieft!!!”de andere vier jongens schreeuwden tegelijkertijd.
Rachel raakte bijna in paniek in de winkel toen iedereen naar haar staarde, en uiteindelijk moest ze toegeven aan de kinderen.
Hulp kan uit onverwachte hoek komen.
Ondertussen was Max naar een andere rij gegaan waar de melkpakketten stonden, maar Rachel had het te druk om het op te merken.
Hij liep rond in de winkel toen hij een oudere vrouw ontmoette.
“Hallo, jongeman! Ik ben Mrs Simpson. Hoe heet je? En wat doe je hier helemaal alleen?”vroeg ze met een glimlach.
“Hallo, Mevrouw Simpson. Ik ben Max, ik ben vier jaar oud. En hoe oud zijn ze?“
De oudere vrouw bloosde.
“Ik ben wat ouder dan jij, Max. Zeg, 70? Waar is je moeder?“
“Mama heeft ruzie met iemand. Ze zegt dat mama niet genoeg geld heeft en dat we hier iets moeten achterlaten.“
“Oh, echt?”vroeg mevrouw Simpson angstig.
“Kun je me naar je moeder brengen?“
De jongen knikte en rende naar de kassa met Mrs Simpson.
Lindsay had al het geduld met Rachel verloren en schold haar uit.
“Luister, vrouw! Als je deze dingen niet kunt betalen, kom dan niet hier! Ga door! Andere klanten wachten!“
Ze duwde Rachels tas opzij en zwaaide naar de volgende klant.
“Volgende!“
“Nee, wacht even… Rachel begon net te praten toen een stem van achteren haar onderbrak.
“Je hoeft deze dingen niet te verwijderen. Uw factuur is al betaald!”zei Mrs Simpson, die naar de kassier stapte en haar creditcard aan Lindsay overhandigde.
“Gelieve alle goederen te regelen, inclusief die welke zijn verwijderd.“
